حالا (به قول عمران صلاحی) حکایت ماست...
اصلا می دانید چیه... من قرار نیست به روزمرگی بیفتم و چرندیات صادر کنم فقط می خواهم کار فرهنگی کنم و داستان بنویسم بنابراین خیلی طبیعی که دیر به دیر به روزکنم ... پای لرزش هم می نشینم همین که هست.... این قدر هم از من ایراد نگیرید که مخاطب می پره میره...مخاطبی که بپربپر بکند کلاغ است مخاطب نیست!
(حالا ربط این بیانات گهر بار مرا خواستید با تیتراژ این اثر پیدا کنید نخواستید هم نکنید...! )